Plan podziału funduszów masy upadłości

Podmiot sporządzający plan podziału

Plan podziału funduszów masy upadłości sporządza i składa sędziemu komisarzowi syndyk (por. art. 347 ust. 1 prawa upadłościowego).

Elementy planu podziału

Ustawa wskazuje obligatoryjne elementy sporządzonego przez syndyka planu podziału funduszów masy upadłości. Zgodnie z art. 347 ust. 1 pkt 1-5 prawa upadłościowego plan podziału winien zawierać:

1) określenie sumy podlegającej podziałowi;
2) wymienienie wierzytelności i praw osób uczestniczących w podziale;
3) określenie sumy, jaka każdemu z uczestników przypada z podziału;
4) wskazanie, które sumy mają być wypłacone, a które mają być pozostawione w depozycie sądowym ze wskazaniem przyczyny;
5) określenie, czy plan podziału jest częściowy czy ostateczny.
W planie podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości syndyk wymienia dodatkowo prawa oraz prawa i roszczenia osobiste, które wskutek sprzedaży nieruchomości wygasły (art. 348 ust. 2 prawa upadłościowego).

Poprawki planu podziału

Według art. 347 ust. 2 prawa upadłościowego sędzia komisarz może wnieść do planu poprawki lub polecić syndykowi dokonanie wskazanych zmian w planie.

Oddzielny plan podziału

W sprawach, w których wierzycielom przysługują prawa do zbytych rzeczy lub praw, o których mowa w art. 345 i 346 prawa upadłościowego, syndyk sporządza oddzielny plan podziału sum uzyskanych ze sprzedanych rzeczy lub praw (por. art. 348 ust. 1 prawa upadłościowego).

W myśl art. 345 ust. 1 prawa upadłościowego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, wierzytelności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym i hipoteką morską, a także wygasające według przepisów ustawy prawa oraz skutki ujawnienia praw i roszczeń osobistych, ciążące na nieruchomości, użytkowaniu wieczystym, spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu lub statku morskim wpisanym do rejestru okrętowego, podlegają zaspokojeniu z sumy uzyskanej z likwidacji obciążonego przedmiotu, pomniejszonej o koszty likwidacji tego przedmiotu oraz inne koszty postępowania upadłościowego w wysokości nieprzekraczającej dziesiątej części sumy uzyskanej z likwidacji, nie więcej jednak niż o taką część kosztów postępowania upadłościowego, która wynika ze stosunku wartości obciążonego przedmiotu do wartości całej masy upadłości.

Zgodnie zaś z art. 346 ust. 1 prawa upadłościowego w razie sprzedaży nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub statku morskiego wpisanego do rejestru okrętowego przed zaspokojeniem wierzytelności zabezpieczonych hipoteką albo hipoteką morską oraz innych praw, w tym praw i roszczeń osobistych, które ciążyły na przedmiocie sprzedaży i które w wyniku sprzedaży wygasły, zaspokaja się należności alimentacyjne w zakresie wskazanym w art. 343 ust. 2 prawa upadłościowego oraz przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości renty za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i renty z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę, jak też wynagrodzenia za pracę pracowników wykonujących pracę na nieruchomości, statku lub w lokalu za okres ostatnich trzech miesięcy przed sprzedażą, jednakże tylko do wysokości trzykrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Ogłoszenie o możliwości przeglądania planu podziału

Sędzia komisarz zawiadamia upadłego i członków rady wierzycieli oraz ogłasza przez obwieszczenie i ogłoszenie w „Monitorze Sądowym i Gospodarczym”, że plan podziału można przeglądać w sekretariacie sądu i w terminie dwóch tygodni od dnia obwieszczenia wnosić zarzuty przeciwko temu planowi (art. 349 prawa upadłościowego).

Rozpoznanie zarzutów przeciwko planowi podziału

Zarzuty przeciwko planowi podziału rozpoznaje sędzia komisarz. W razie potrzeby wysłucha on osoby, których praw dotyczą zarzuty. Na postanowienie sędziego komisarza przysługuje zażalenie (zob. art. 350 prawa upadłościowego).

Jeżeli zarzutów nie wniesiono, sędzia komisarz zatwierdza plan podziału. W razie wniesienia zarzutów sprostowanie i zatwierdzenie planu podziału następuje po uprawomocnieniu się postanowienia sędziego komisarza w sprawie zarzutów, a w razie jego zaskarżenia - po wydaniu postanowienia sądu (zob. art. 351 prawa upadłościowego).

Podstawa prawna

Art. 10, 345 ust. 1, 346 ust. 1, 347, 348, 349, 350, 351 Ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.).